آخرین جزئیات اجرای طرح ”توانمندسازی اقتصادی زنان سرپرست خانوار در خوزستان“ تشریح شد

به گزارش روابط عمومی سازمان جهاددانشگاهی خوزستان، سیده فرانک موسوی مدیرکل امور بانوان استانداری در این مراسم با بیان توضیحاتی درباره نحوه اجرای طرح، اظهار کرد: زنان بی سرپرست، زنان بدسرپرست و دختران ازدواج نکرده بالای 45 سال مخاطبان این طرح هستند و یکی از اولویت‌ها، شهرستان اندیکاست زیرا به عنوان محروم‌ترین شهرستان کشور شناسایی شده و برای توسعه آن باید برای بانوان این شهرستان کاری انجام دهیم‎. از سویی ۶۰۰ نفر خانم در این شهرستان کار قالیبافی انجام می‌دهند.

وی خاطرنشان کرد: همچنین در ثبت‌نام متقاضیان، اولویت با بانوان پشت خط کمیته امداد امام خمینی(ره) و بهزیستی است. اخیرا نیز ۱۵۳ سهمیه وام سه میلیونی کم‌بهره اشتغال خانگی به مدیریت امور بانوان استانداری ابلاغ شد که می‌توانیم ۷۰ فقره این تسهیلات را به متقاضیان این طرح اختصاص دهیم..

مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری خوزستان خطاب به حاضران گفت: افرادی را شناسایی و معرفی کنید که توانایی و مهارت خاصی داشته باشند که اگر روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کنیم، تا ۲۰ سال آینده بتوانند معیشت خانواده خود را تأمین کنند. در پایان کار نیز می‌خواهیم مدلی برای توانمندسازی زنان آسیب‌دیده بدسرپرست و بی‌سرپرست استان ارائه دهیم که این الگو با نظرسنجی از بانوان شرکت‌کننده طراحی می‌شود و باید به مؤلفه‌های مختلف به شکل میدانی و علمی توجه کنیم و کار مطالعاتی روی طرح انجام دهیم. نتیجه کار این می‌شود که این بانوان بتوانند معیشت خانواده‌شان را تأمین کنند و حتی در مواردی این افراد خانواده خود را نیز درگیر کار می‌کنند و اشتغال خانگی به اشتغال خانوادگی تبدیل می‌شود.

همچنین در این مراسم سیدرضا علوی، مدیر سازمان تجاری‌سازی فناوری و اشتغال دانش‌آموختگان جهاددانشگاهی خوزستان، با بیان اینکه طرح مشاغل خانگی حدود ۶ سال است که در کشور توسط وزارت کار برگزار می‌شود‏، به ایرادات و نواقص این طرح‌ از قبیل نبود برنامه فروش محصول و بخش بازار اشاره و تصریح کرد: در این طرح‌ها مشکل اصلی، عدم پیش‌بینی بازار و فروش محصول بود و با توجه به ارائه وام به این افراد، بسیاری از مخاطبان این طرح به بیکارِبدهکار تبدیل می‌شدند زیرا استانداردهای بازار را نمی‌دانستند که محصول متناسب با نیاز بازار تولید کنند. در طرح فعلی برای پوشش ضعف‌های طرح‌های قبلی، جهاددانشگاهی وارد کار شد و قرار است در این طرح از طریق پیشران‏، کارفرما یا پشتیبان، بازار را به زنان خانه‌دار وصل کنیم.

وی افزود: در اینجا پیشران از طریق قرارداد سفارش به این افراد وصل می‌شود و این امر بدون تعهد استخدامی و درگیری با نیروی انسانی برای کارفرما موجب توسعه فضای کسب و کار وی خواهد شد. بنابراین بخشی از موفقیت طرح به پیشران‌ها برمی‌گردد که کارآفرینان یا تولیدکنندگان موفق هستند. مزیت طرح برای زنان سرپرست خانوار، بازار تضمینی محصولات آنان است، از سوی دیگر چون پیشران‌ها خودشان به آموزش ورود می‌کنند، آموزش با استانداردهای بازار ارائه می‌شود.

مدیر سازمان تجاری‌سازی فناوری و اشتغال دانش‌آموختگان جهاددانشگاهی خوزستان با بیان اینکه در این طرح بیمه و وام وجود ندارد، گفت: وام دادن بدهی ایجاد می‌کند و این بدهی کمکی به توانمندسازی و اشتغال نخواهد کرد‎، همچنین افراد می‌توانند به‌طور خویش‌فرما خودشان را بیمه کنند. از مزایای دیگر طرح عدم وابستگی به سازمان‌های حمایتی و کیفیت محصول متناسب با بازار است و این موجب توانمندی زن سرپرست خانوار می‌شود.

علوی با اشاره به تقسیم‌بندی وضعیت معیشتی و درآمدی زنان، اظهار کرد: این موضوع در سه دسته کلی زنان تحت پوشش نهادهای حمایتی، زنان غیر تحت حمایت و غیرشاغل و زنان غیر تحت حمایت و شاغل، تعریف شده است که در طرح توامندسازی اقتصادی فقط دسته دوم می‌توانند شرکت کنند. زنان سرپرست خانوار، بیکار، با حداکثر سن ۵۵ سال، دارای مهارت و عدم پوشش سازمان‌های حمایتی، مخاطبان این طرح هستند.

وی عنوان کرد: خوزستان ۶۰ هزار زن سرپرست خانوار دارد و این طرح ۴۲۰ نفر برای خوزستان سهمیه درنظر گرفته است که نیم درصد این جمعیت را شامل می‌شود. نکته بسیارمهم این است که فرد دارای مهارتی باشد، یعنی توانمندسازی در بحث فروش و بازاریابی است و این افراد باید تولیدکنندگان خوبی شوند. مدل جدید در این طرح، وصل کردن این افراد به کارفرمایان است که حلقه مفقوده طرح‌های اشتغال در کشور است.

مدیر سازمان تجاری‌سازی فناوری و اشتغال دانش‌آموختگان جهاددانشگاهی خوزستان با اشاره به محدودیت‌ها و مشکلات اجرای طرح، به بیان راهکارها پرداخت و گفت: مشکل اصلی دسترسی و شناسایی این افراد است. یکی از محدودیت‌های طرح نیز قوانین مشاغل خانگی است، به‌طور مثال مشاغل مرتبط با تولیدات غذایی در این طرح وجود ندارد، در حالی‌که شاید بسیاری از متقاضیان در این طرح دارای مهارت تولید مواد غذایی مانند ترشیجات و شیرینی‌جات باشند.

علوی همچنین با بیان اینکه چهار دسته زنان در این طرح جای می‌گیرند، ادامه داد: زنان همسر فوت شده، مطلقه، دارای همسر زندانی، از کار افتاده، معتاد، متواری یا مفقودالاثر و دختران مجرد ازدواج نکرده بیکار دارای سن ۴۵ تا ۵۵ سال مشمول طرح هستند، البته باید توجه داشت که مناطق روستایی، عشایری و حاشیه شهرها شامل طرح نمی‌شود چون این موارد در طرح‌های جداگانه دیده شده‌اند. زنان دارای همسر کم‌درآمد و سکونتگاه های غیررسمی نیز نمی‌توانند در این طرح شرکت کنند.

وی خاطرنشان کرد: مشاوره و آموزش، اتصال به بازار و شبکه‌سازی سه دستاورد این طرح برای زنان سرپرست خانوار است که نتیجه آن درآمد پایدار و کسب‌وکار مستقل برای فرد است. فرد بدون تجربه، تخصص و انگیزه نمی‌تواند از این طرح بهره‌ای داشته باشد و مشاوره و آموزش در زمینه بسته‌بندی، ایده‌پردازی، خلاقیت، قوانین و اصل آموزش تخصصی توسط پیشران، به‌عنوان یک آموزش بسیار ارزشمند و تجربی مزایای اصلی طرح هستند. اتصال به بازار یعنی تولید به‌تنهایی کافی نیست و هیچ فایده‌ای ندارد، حضور پیشران، مواد اولیه، آموزش، استاندارد و قرارداد فروش تضمینی در این طرح دیده شده است که نکته کلیدی طرح است، زیرا تولید به معنای درآمدزایی و فروش نیست. پیشران‌ها هم محدود به شهرستان و استان نیستند و حضور آن‌ها مزیت اصلی و کلیدی طرح است. پس بازار تولیدکنندگان در طرح نیز بازار محلی نیست.

مدیر سازمان تجاری‌سازی فناوری و اشتغال دانش‌آموختگان جهاددانشگاهی خوزستان با بیان اینکه این شبکه‌سازی به گسترش تعاملات و ارتباطات فرد با بازار و موفقیت وی در کسب‌وکار منتهی می‌شود، افزود: در این طرح، مشاوره و آموزش عمومی و تخصصی، ارتقای کیفیت متناسب استاندارد بازار، حضور کارفرما و اتصال به بازار، فروش تضمین‌شده و دسترسی به بازارهای ملی دستاوردهای طرح هستند که در نهایت نتیجه شرکت در طرح برای افراد توانمندسازی متقاضی، دسترسی به کارفرمای متعدد، افزایش اعتبار متقاضی، اشتغال‌زایی برای سایرین و ارتقای کیفیت زندگی است که به درآمد پایدار و کسب‌وکار مستقل می‌انجامد.

علوی عنوان کرد: در وبسایت طرح به نشانی www.inhb.ir اطلاعات لازم و پیشران‌ها قرار گرفته و دبیرخانه طرح در خوزستان به شماره تلفن ۳۳۳۴۰۶۱۵ پاسخگوی سوالات متقاضیان است. همچنین سه رسته در خوزستان شناسایی شده که شامل بسته‌بندی کالا، تولید پوشاک و صنایع دستی( اعم از تولید البسه، پرده‌دوزی، بافت‌های سنتی، زیورآلات سنتی، تولید لباس محلی، جاجیم و قالیبافی، حصیربافی و ...)، صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی (تولید عسل، مرغ بومی، پرورش جوجه یک روزه، پرورش قارچ، گل وگیاه، تولید گیاهان دارویی، میوه خشک، عرقیجات گیاهی،کشک و قارا، بسته‌بندی خرما و ... ) است و متقاضیان باید در زیرمجموعه‌های این رسته‌ها مهارت داشته باشند.